Murat Akyüz Futbolda Ani Ölümleri Araştırdı

Celal Bayar Üniversitesi Öğretim Üyesi Prof. Dr. Murat Akyüz Futbolda Ani Ölümler, Kalp Kası ve İskelet Kası Hasarı ile ilgi araştırmasını kaleme aldı.

Futbol oyunu ülkemizde ve dünyada çok sevilen bir branş olmasının yanı sıra, insanları belirli tutkularla aynı duyguda bir araya getirmesi, her yaş ve cinsiyete hitap etmesi, kurallarının kolay uygulanabilir oluşu futbolu popüler kılan başlıca faktörlerdendir.

Taraftarlar için kolay ve eğlenceli görünen bu oyun, aslında karmaşık, teknik, taktik, becerinin yanında fiziksel ve fizyolojik açıdan da belirli bir olgunluğu isteyen zor bir branştır. Futbolda fiziksel ve fizyolojik kapasitelerdeki eksiklik sporcuların performanslarında düşüklüğe ve sakatlanma riskine neden olabilir.

Futbol aritmik yani düzensiz (aralıklı) yüklenmeler ile oynanılan bir oyundur. Futbolda ani ölümlere fiziksel ve fizyolojik açıdan bakacak olursak; Kalıtsal kalp hastalıkları, Doping, yanlış antrenman yüklenmeleri, yetersiz dinlenme ve beslenme bozukluklarını ani ölüm risk faktörleri arasında sayabiliriz.

Futbol aerobik ve anaerobik enerji sistemlerinin aynı anda kullanıldığı, içinde temel motorik özelliklerinde bulunduğu (sürat, kuvvet, çabukluk, koordinasyon ve dayanıklılık) teknik, taktik ve becerinin performansa yansıtıldığı bir spor disiplinidir. Futbolcuların müsabakalarda fiziksel ve fizyolojik özelliklerini optimal düzeye çıkarmak için, antrenörlerin maç ve antrenmanlar sırasındaki dataları teknolojik cihazlarla test edip, analizlerini yaparak, sonuçları doğru değerlendirilip, antrenman programlarını bu çerçevede hazırlamalıdırlar.

Bir futbol müsabakasındaki bazı parametrelere bakacak olursak; futbolcular maç süresince koştukları mesafe ortalama olarak olarak 9-11 km civarındadır. Bunun % 20’sini orta ve yüksek şiddette koşu, %11’i ise sprint seviyesindedir. Aynı zamanda futbol müsabakasında ortalama kalp atımı 160/dk -175/dk arasındadır. Tüm bu verilere ek olarak gözden kaçan fakat bir o kadar incelenmesi gereken iki önemli fizyolojik parametre ise kalp kası ve iskelet kası hasarlarının tespitini biyokimyasal testlerle saptamaktır.

Antrenörler bu Biyokimyasal verileri okumaları; sporcuların rejenerasyon durumu görmelerine ve antrenman yükünü buna göre hazırlamalarına yardımcı olacaktır. Sağlık açısından herhangi bir zararı bulunmayan bu testler (CK-mb, Troponin, CK-mm ve miyoglobin) enzimlerinin tespiti ile yapılır. Testin yapılışı çok basit ve pratik olsa da hem TFF’ nin hem de kulüplerin gözünden kaçmıştır. Futbolcunun kalp kası hasarlarının her maçtan önce bilinmesi ve ona göre koruyucu önlemler alınması futbolcuların hayatını kurtaracaktır. Bu sayede saha içindeki dramatik görüntülerle karşılaşmamız daha da azalacaktır.


Şimdi bir futbol müsabakası süreci ve sonrasındaki yaptığımız kalp kası ve iskelet kası hasarını tespit ettiğimiz çalışmaya dikkatli inceleyecek olursak; Araştırmamızda müsabaka öncesinde, maçın devre arasında, maçın sonunda, maçtan 24 saat, 48 saat ve 72 saat sonra futbolcuların kalp kası hasarlarını ve iskelet kası hasarları tespit edilip, analizleri yapılarak sonuçları makale haline getirilerek, uluslararası dergilerde dünyaya duyurmaya çalıştık. (Akyuz, 2011)

Bunlardan ilki futbolcunun kalp kası hasarını gösteren ve kana karışan enzim olarak bilinen KREATİN KİNAZ MYOKARD (CK-MB)

Değerlerin müsabaka öncesi seviyeye düşmediği görülmektedir

Anlamlı bir artış var

Tabloyu incelediğimizde müsabaka öncesi 22,24 (U/L) olan kreatin kinaz myokard enzimi maç bitiminde en yüksek seviyesine 44,33 (U/L), maçtan 24 ve 48 saatinde pik seviyelerde olduğu maçtan 3 gün sonra dahi maç öncesi seviyelere düşmediği görülmektedir. Sezon içerisinde futbol takımlarının her 3 günde bir maç oynadığını düşünürsek durumun vahameti ortadadır. Kaldı ki buna ek olarak pandemi sürecinde geçirilen covid19 rahatsızlığı ve sıcaklığın etkisi bu verileri daha da artıracaktır.

Diğer bir kalp krizi göstergesi parametrelerinden olan TROPONİN enzimine bakacak olursak;

Tabloya baktığımızda müsabaka öncesi troponin seviyesi 0,31 (ng/ml) iken müsabakadan sonraki tüm seviyelerin tamamı (24 saat, 48 saat ve 72 saat) müsabaka öncesi troponin seviyesinden anlamlı bir şekilde yüksek olduğu görülmektedir. Müsabakadan 3 gün sonra dahi oluşan hasarların toparlanma düzeyine gelmediği ve bu yüzden 3 gün içerisinde oynanılacak maçın sağlık açısından tehlikesini ortaya koymaktadır. Bu enzimlerin kontrolü futbolcular için hayati öneme sahiptir.

Bunun yanında Antrenörlerin dikkat etmesi gereken konulardan bir diğeri ise futbolcuların iskelet kası hasarının tespitidir. Bu hasar aynı zamanda sporcuların yorgunluk durumlarıdır. Antrenman ve maçların fizyolojik ve psikolojik açıdan verdiği yorgunluğu saptamak bir sonraki yaptıracağımız antrenman veya maç hakkında yol gösterici olacaktır.

Günümüz teknolojisinde kullanılan (CPS sistemleri, termal kameralar, dijital palpasyon cihazları kullanılarak sübjektif hesaplanmayla çalışılan yorgunluk seviyelerinin yanında daha objektif şekilde ölçeceğimiz biyokimyasal kitler kullanılmalıdır. İskelet kasındaki hasarı saptayabildiğimiz KRİATİN KİNAZ skelatal muscle ve Miyoglobin seviyelerini test etmemiz antrenman yükü hakkında ve sporcunun antrenmana hazır olup olmadığı hakkında net bilgi verecektir.

Geçmişte yaptığımız bilimsel bir çalışmaya bakacak olursak ( Senel ve Akyuz, 2009).

Resmi bir futbol müsabakasında ve sonrasında oluşan kas hasarını aşağıdaki tablolarda göreceğiz;

Tabloda bir müsabakada İskelet Kası hasarını gösteren parametrelerden KREATİN KİNAZ SKELETAL MUSCLE enzimine baktığımızda

Anlamlı bir artış var

72 saat sonra da değerler müsabaka öncesi seviyeye düşmemiştir

Müsabaka öncesi CK-MM 145,84 iken müsabakadan sonra 338,39 (U/L) müsabakadan bir gün sonra tam 5 katı civarına çıkarak 742,54 (U/L) müsabakadan 2 gün sonra yine pik seviyede görüldüğü müsabakadan 3 gün sonra dahi müsabaka öncesi seviyeye gelmediği görülmektedir.

Bir başka iskelet kası hasarı göstergesi olan ve kana karışan MİYOGLOBİN enzimine baktığımızda48 saat sonra müsabaka öncesi değerlere düşmüştür

Müsabaka öncesi 33,49 (ng/dl) olan miyoglobin müsabakadan sonra en yüksek seviyeye gelerek 256,27 (ng/dl) olmuştur. Buda maç içerisindeki yüklenmenin boyutunu göstermektedir. Genel olarak toparlanması oksijene bağlı olan miyoglobin maçtan bir gün sonra normal seviyesine gelmiştir.

Uzun lig maratonunda 3-4 günde bir maçın olduğu yoğun dönemlerin sonucu olarak; futbolcuların toparlanma için gereken süre fizyolojik ve biyokimyasal parametrelere bakıldığında yetersiz kalmıştır. Akut ve kronik yorgunlukların sonucu olarak sporcuların performanslarının olumsuz etkilendiği, yaralanma ve sakatlıkların arttığı bu süreçte futbolcuların performanslarını yüksek düzeyde tutabilmek hem de hayati fonksiyonlarının zarar görmemesi için yukardaki incelediğimiz biyokimyasal testlerin sürekli kontrol edilmesi elzem bir durumdur. Kullanımı çok basit olan ve parmak ucundan alınan kan damlasıyla yapılan bu testler kolay ve kullanışlıdır. Antrenörler bu parametreleri inceleyerek antrenmanın yükünü fizyolojik olarak görüp buna göre antrenman planlamasını yapmalıdır.

Bu yüklenmelere maruz kalan sporcular müsabaka veya antrenmandan sonra aktif toparlanma, masaj, beslenme, soğuk uygulama ve uyku-uyanıklık periyotlarının iyi düzenlenmesi ile hem kalp kası hem de iskelet kası onarımını optimize edebiliriz.

DÜNYADA HERKESİN BİLDİĞİ TEK DİL FUTBOLDUR… İÇİNDE HÜZÜN, SEVGİ VE BAŞARIYI BİR ARADA BARINDIRIR. GEÇMİŞ OLSUN CHRISTIAN ERIKSEN...

Kaynaklar

Akyuz, M, (2011). Changes in serum cardiac troponin T levels in professional football players before and after the game, African Journal of Pharmacy and Pharmacology, vol. 5, no. 11, pp. 1365–1368, Sep. 2011. SCI-Expanded

Senel, Ö. & Akyuz, M, (2009)., The Occurrence Of Muscle Damage In Male Soccer Players. Ovidius Universty Annals, Series Physical Education And Sport/Science, Movement Health, 10(1), 55-59.